Efenim, ne eski yazı kaldı senin üvey evlat muamelesi yapabileceğin, ne başka bir şey...
SIKILDIM.
Gidiyorum.
Dönmek de istemiyorum.
İzleyicim olan 72 kişiden kaçı okuyor beni bilmem; ama teşekkür ederim.
Neyse ya, Tumblr'dan devam. Çok da yazmam sanırım. Bilemedim şimdi.
Çok acıklı bir veda yazısı yazıp seni ağlatırım da... Kıyamam lan.
ÖPTÜMBAY! (=
Never forget the "UNDEFINABLE".