Merhaba.
Dün ALES sorularıyla muhatap olurken çok ilginç bir gerçekle karşılaştım. Hani annelerimiz, babalarımız, dedelerimiz, ninelerimiz diyor ya "Biz böyle miydik azizim? Şimdiki gençlerden bir yol olmaz" diye... İşte bu deyiş M.Ö. 800 yılına kadar gidiyormuş. Yani neymiş? Yeni nesillere güvenelimmiş. Neymiş? Şartlar değişiyor diye nesiller değişiyormuş ve yeni nesil yeni şartlarla uyumlu bir nesilmiş. Korkmayın millet, hem bizim nesilden, hem de bizden sonrakilerden iş çıkar.
Resmen hayatım sınavlara bağlı.
Nasıl stresliyim anlatamam.
Zaten anlatmam da.
Sıkıntılarımla seni sıkmak istemem.
Eminim senin hayatında da milyar sıkıntı vardır, bir de benimkileri dinlemene (dinlemek?! okumana) hiç gerek yok.
Hadi canım öperim.
İlginç tepkilerim var, yeni keşfettiğim. Elektrikli süpürge sesine verdiğim tepkiyi dünyalara değişmem mesela. Ya da böyle gürültülü nesne ve kişilere... Bir gün kendimi tutamayıp saldırmaktan korkuyorum. Zira anlık sinir yüklenmesine neden oluyorlar. Örneğin geçen babam eve ağır birkaç hede taşıdı, eve girer girmez "Komando!" diye bağırdı; o an onu atomlarına ayırma isteğiyle dolup dolup taştım yeminle.
-Babamdan bahsedince aklıma ne geldi-
Yaşlılık adamlara hiç yakışmıyor ya. Ciddi söylüyorum. Çoğu yaşlanan adam çekilmez yaratıklara dönüşüyor. Yani seni bilmem, benim etrafımdakiler öyle. Dedem yok; yaşlı amcalarım var. Bir de babam katılıyor bunların arasına yavaştan. Hasbinsabır! Yok canım, sevmediğimden değil... Sadece bir salıvermişlik, bir öküzlük çöktü hepsinin de üzerine. En azından babama bunu söylüyoruz, bir saat iki saat düzeliyor; üçüncü saat yine aynı!
*Kim bilir ben yaşlanınca nasıl çekilmez bir teyze olacağım. Kesin babama çekerim ha... İçim karardı be!
Kaç zamandır canım waffle çekiyor. Gidip bir waffle patlatayım. Sonra da ver elini KPDS ayağını uzat ALES.
Hayskim.
Hadi şimdi dağılıp daha mühim işlerinizle meşgul olun. Kafa dağıtmak isterseniz, uğrayın, dertleşelim.
Öperün.
-EDD
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder